Biyolojik Bir Silah Olarak Açlık: Türkiye’nin Yeni Rejim Politikası

Ağaç kökü yemeye mahkum edilenlerin ülkesinde açlık, rejimin muhaliflere yönelik olarak kullandığı, öldürmeyen ama süründüren biyolojik bir silahtır.

“Ağaç kökü yiyin.”

İktidar partisinin yerel bir yetkilisinin darbe akabinde muhtemelen gayr-ı ihtiyari sarfettiği bu sözler, bu dönemin rejim politikasını özetleyen ve kini yeni din olarak benimseyenlerin bilinçaltını ortaya koyan özlü bir ifade. Rastgele söylense de münferit bir bakış açısını yansıtmaz; bir bireyin ani öfke patlaması sonucu, kendinden yardım isteyen, eşi hapiste olan çocuklu bir kadını terslemesi değil sadece mevzuu.

Yaşadığımız dönemin bütün hikayesini sembolize eder bu cümle. Yüzlerce doktora tezinin post-2016 sürecini tahlil etme kapasitesine mukabil bütün analitik ve mantıksal çabayı tek bir cümlede halleder, bu jeneriklik ifade.

Çünkü sarfedilen sözler lafızda kalmamış, dört yıl her Allahın günü bilfiil icra edilmiş ve edilmektedir. Yani insanları ağaç köküne mahkum etmek isteyen, açlığı biyolojik bir silah olarak kullanan bir rejim politikası var karşımızda.

Türkiye halkı, ülke tarihinde 1990larda Güneydoğuda bazı köylere uygulanan gıda ambargosu…